Wielkoprzestrzenne założenia urbanistyczne w czasach urbanistyki społecznej – bariery i możliwości rozwoju

streszczenie

W czasach tzw. urbanistyki społecznej, gdy zarówno inicjatywa, jak i akceptacja rozwiązań leżą w znaczącej mierze po stronie obywateli, spójność miejskiej przestrzeni jest ściśle uzależniona od jakości obywatelskiej współpracy. Jeżeli przestrzeń miast wytwarzana jest przez zbiorowości zatomizowane, indywidualistyczne i płynne, to efekt w postaci miasta rozproszonego wydaje się być nieunikniony.

Tymczasem, podstawowym zadaniem, jakie wciąż stawiają przed sobą urbaniści, jest rozwijanie miasta spójnego. Przy czym elementami funkcjonalno-przestrzennej struktury miast, pozwalającymi kształtować ład przestrzenny w skali ogólnomiejskiej, są właśnie wielkoprzestrzenne założenia urbanistyczne, których powstawanie i rozwój wiąże się zwykle z warunkami sprawowania władzy autorytarnej. Celem prezentowanego tekstu jest omówienie barier i możliwościach ich rozwoju w warunkach społeczeństwa obywatelskiego.

 

więcej

Filip A. J., Wielkoprzestrzenne założenia urbanistyczne w czasach urbanistyki społecznej – bariery i możliwości rozwoju, [w:] Górski F., Łaskarzewska-Średzińska (red.), Metamorfozy przestrzeni. Idea. Treść. Forma, Fundacja Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2013, strony 27-33.